Ełk – miasto w północno-wschodniej Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim. Największe i najludniejsze miasto na Mazurach oraz główny ośrodek przemysłowy i kulturalny w regionie.

Do 31 maja 1975 r. i od 1 stycznia 1999 r. siedziba władz powiatu ełckiego, a od 1992 r. siedziba rzymskokatolickiej diecezji ełckiej. Miasto zajmuje 3. miejsce pod względem ludności i 4. miejsce pod względem powierzchni w województwie warmińsko-mazurskim. Jest największym w województwie miastem, które nigdy przed 1945 nie znalazło się w granicach państwa polskiego (Elbląg i Olsztyn należały do Polski w latach 1466–1772), największym miastem współczesnej Polski na ziemiach, które należały do Prus Książęcych i największym miastem leżącym na ziemiach, które nigdy przed 1945 r. nie były integralną częścią państwa polskiego (w latach 1466–1657 Ełk był lennem Korony Królestwa Polskiego).

W latach 1946–1975 miasto administracyjnie należało do województwa białostockiego, a w latach 1975–1998 do województwa suwalskiego.

Ełk położony jest na Pojezierzu Ełckim, będącym częścią Pojezierza Mazurskiego. Miasto leży nad Jeziorem Ełckim, jeziorem Sunowo i rzeką Ełk, będącą dopływem Biebrzy. Ponadto w obrębie miasta znajdują się dwa niewielkie jeziora: Selmęt Mały i Szyba. Miasto znajduje się w centrum Zielonych Płuc Polski.

Według danych z 2002[7] Ełk ma obszar 21,07 km2, w tym: użytki rolne 24%, użytki leśne 4%

Miasto stanowi 1,9% powierzchni powiatu.